STYLESHEET
GLOBALE CSS
KLEUREN
ANIMATIES
MEDIAVRAAG
SPACING-SYSTEEM

Alleen voor zorgprofessionals

De inhoud op deze pagina is uitsluitend bedoeld voor artsen, verpleegkundigen of apothekers.

Bevestig of je een zorgprofessional bent (gezondheidsassistent, verpleegkundige, arts, psycholoog of een andere erkende zorgverlener).

Terug naar de hoofdpagina

Bevestig en ga verder

Overgewicht en obesitas: een wereldwijd gezondheidsprobleem

Je bent niet alleen

Overgewicht en obesitas nemen toe bij zowel vrouwen als mannen, van alle leeftijden. De Wereldgezondheidsorganisatie (WHO) spreekt zelfs al van een wereldwijde obesitasepidemie. Morbide obesitas, zoals het in medische termen wordt genoemd, is een van 's werelds grootste medische uitdagingen en een gigantisch maatschappelijk probleem. In 1997 classificeerde de WHO morbide obesitas als een chronische ziekte, en in 2021 deed de EU hetzelfde. Het is een tikkende tijdbom die veel leed veroorzaakt voor de getroffenen, hun familieleden en de hele samenleving.

Dat het gemiddelde gewicht ook bij kinderen en jongeren toeneemt, is bijzonder zorgwekkend. Zij moeten vaak vele jaren met hun extra kilo's leven, wat hun lichaam en gezondheid in grotere mate beïnvloedt. Obesitas is een veel voorkomende aandoening, en veel deskundigen zijn van mening dat het als chronisch moet worden beschouwd, omdat het zeer moeilijk is om op de lange termijn gewicht te verliezen en een lager gewicht te behouden.


Wereldwijd overgewicht en obesitas

De World Obesitas Atlas 2023 voorspelt een zorgwekkende toename van overgewicht en obesitas wereldwijd. De schattingen laten zien dat meer dan 4 miljard mensen in 2035 te kampen zullen hebben met een hoge BMI (≥ 25 kg/m²), ten opzichte van meer dan 2,6 miljard in 2020. Dit betekent dat meer dan de helft van de wereldbevolking overgewicht of obesitas zal hebben.

Het aantal mensen met obesitas (BMI ≥ 30 kg/m²) zal naar verwachting ook fors toenemen, van 14% naar 24% van de bevolking in 2035. Bijna 2 miljard volwassenen, kinderen en adolescenten zullen hiermee te maken krijgen. (cijfers zijn exclusief kinderen onder de 5 jaar). Deze cijfers zijn alarmerend en tonen de noodzaak aan dringende actie om de obesitasepidemie tegen te gaan.

Alarmerende toename van obesitas in Europa

Obesitas onder kinderen en adolescenten in Europa zal in de periode van 2020 tot 2035 zal ook steeds voorkomender worden. Naar verwachting heeft 14% van de meisjes en 21% van de jongens in 2035 obesitas. Voor volwassenen wordt voorspeld dat in 2035 35% van alle vrouwen en 39% van alle mannen obesitas heeft. De economische impact van een hoge BMI zal naar verwachting stijgen tot meer dan $800 miljard (bij een constante dollar van 2019), wat overeenkomt met 2,6% van het bbp op dat moment.

Obesitas komt ook voor in Nederland.

In 2021 werd meer dan 36 procent van de volwassenen in Nederland geclassificeerd als overgewicht, wat betekent dat ze een body mass index (BMI) hadden tussen 25 en 30. Bovendien was iets minder dan 15 procent van de volwassenen zwaarlijvig, wat wordt gedefinieerd als een BMI van meer dan 30.

Regionale verschillen en verschillen tussen mannen en vrouwen

In alle leeftijdsgroepen zijn er sekseverschillen, maar ook regionale verschillen in de prevalentie van overgewicht en obesitas.


Stigmatisering door lichaamsgewicht

Veel mensen met overgewicht of obesitas hebben het gevoel dat ze slecht worden behandeld, zowel binnen de gezondheidszorg als in de samenleving als geheel. In reactie hierop is het fenomeen bodypositivity opgekomen, vooral op sociale media. Er bestaan veel vooroordelen over obesitas, waarbij sommigen denken dat mensen met overgewicht een last zijn voor de samenleving en hun eetproblemen moeten oplossen om de sociale economie niet te belasten met iets wat zij zelf hebben veroorzaakt. Gewichtsschaamte, pestgedrag, onze cultuur waarin een slank lichaam wordt gezien als teken van succes, en de psychologische druk vanuit verschillende hoeken kunnen ernstige gevolgen hebben. Dit kan bijvoorbeeld leiden tot gevoelens van schaamte, isolement, geestelijke gezondheidsproblemen en een laag zelfbeeld.

Honger en verzadiging worden beheerst door hormonen

Voor velen die herhaaldelijk verschillende diëten hebben geprobeerd, betekent nog een poging om af te vallen vaak opnieuw een mislukking. Het idee van "minder eten en meer bewegen" blijkt in de praktijk vaak veel moeilijker. We weten nu dat het bestrijden van honger en onbedwingbare trek veel complexer is. In plaats van te vervallen in een cyclus van jojo-diëten, kan medische behandeling een effectieve manier zijn om de nodige veranderingen in levensstijl aan te brengen en een lager gewicht te behouden.

Revolutionair onderzoek biedt nu een oplossing: medicijnen die honger en onbedwingbare trek verminderen. Deze medicijnen helpen niet bij snel gewichtsverlies en zijn geen snelle oplossing, maar ondersteunen je bij het aanbrengen van langdurige veranderingen in je eetgewoonten. De behandeling maakt gebruik van hormonen die de honger onderdrukken en een gevoel van verzadiging geven, waardoor je minder vaak de drang voelt om te eten.

Honger is een van de sterkste drijfveren die de mensheid heeft geholpen te overleven. Het is dus volkomen normaal dat het moeilijk is om weerstand te bieden en je eetgewoonten te veranderen. Het niet kunnen volhouden van een dieet is geen mislukking, maar een natuurlijk menselijk reactie.

Met de hulp van moderne medicijnen en de gemakkelijk toegankelijke ondersteuning voor levensstijlveranderingen via Yazen, is er nu hoop voor iedereen die moeite heeft om af te vallen.

Bij Yazen ondersteunen we je en helpen we je je doelen te bereiken met duurzaam resultaat.

Bereken je BMI hier.

A scale showing different colors for each BMI step

Verhoogd gezondheidsrisico bij obesitas

Patiënten met obesitas hebben een verhoogd risico op verschillende ernstige gezondheidsproblemen. Het is belangrijk op te merken dat dit risico varieert afhankelijk van de ernst van de obesitas, genetische aanleg en andere factoren. Medisch begeleid gewichtsverlies, gecombineerd met gezonde voeding, lichaamsbeweging en andere levensstijlveranderingen, kan deze risico's aanzienlijk verminderen en de algehele gezondheid verbeteren.

Feiten

Mensen met een BMI boven de 40 hebben slechts 50% kans om de leeftijd van 70 te bereiken, en velen overlijden voortijdig.

Studies van Novo Nordisk laten zien dat semaglutide het risico op een hartaanval en beroerte met maar liefst 20% vermindert bij patiënten met obesitas.

Volgens het New England Journal of Medicine kan een gewichtsverlies van 5% het risico op diabetes type 2 met 50% verlagen, terwijl een gewichtsverlies van 10% het risico zelfs met 80% kan verminderen.

Hier zijn enkele van de belangrijkste risico's voor mensen met obesitas: ‍

Hartziekte

Obesitas verhoogt het risico op hoge bloeddruk, hoog cholesterol, hartziekten en beroertes. Vetweefsel kan ontstekingsstoffen produceren die de bloedvaten negatief beïnvloeden.

Diabetes type 2

Obesitas is een belangrijke oorzaak van diabetes type 2. Overgewicht en obesitas beïnvloeden het vermogen van het lichaam om de bloedsuikerspiegel te reguleren, wat leidt tot insulineresistentie en diabetes.

Slaapapneu

Mensen met obesitas hebben een verhoogd risico op slaapapneu, een aandoening waarbij de ademhaling tijdens de slaap herhaald wordt verstoord, wat kan leiden tot een slechte slaapkwaliteit en vermoeidheid overdag.

Leververvetting

Leververvetting, of leversteatose, is een ziekte waarbij abnormale hoeveelheden zich ophopen in de lever. Obesitas is een veelvoorkomende oorzaak van deze aandoening en kan leiden tot leververschade.

Artritis

Overgewicht belast de gewrichten, vooral de knieën en heupen, waardoor het risico op artrose en andere gewrichtsproblemen groter wordt.

Kanker

Van bepaalde vormen van kanker, waaronder borst-, colon- en eierstokkanker, is aangetoond dat ze vaker voorkomen bij mensen met obesitas.

Geestesziekte

Obesitas kan het risico op depressie en angst verhogen. Het kan ook een negatief effect hebben op het gevoel van eigenwaarde en lichaamsbeeld. ‍

Reproductieve problemen

Zwaarlijvige vrouwen kunnen problemen krijgen met de vruchtbaarheid en de menstruatiecyclus. Obesitas tijdens de zwangerschap kan ook het risico op complicaties verhogen. ‍

Ademhalingsproblemen

Overgewicht kan de longfunctie beperken en het risico op ademhalingsproblemen zoals astma verhogen. ‍

Vroegtijdig overlijden

Mensen met obesitas lopen over het algemeen een hoger risico op vroegtijdig overlijden in vergelijking met mensen met een gezond gewicht.

Voordelen van gewichtsverlies

Overgewicht verliezen kan niet alleen je uiterlijk veranderen, maar ook je gezondheid verbeteren. In de tabel laten we de gezondheidsvoordelen zien van afvallen, hoe het je kwaliteit van leven kan verbeteren en je kunt motiveren om je eigen reis naar een gezonder leven te beginnen.

Wat gebeurt er tijdens het afvallen? ‍

Gewichtsverlies van:

0-5%

Een verlaagde bloeddruk, verbeterde bloedsuikerspiegel.

5%

50% lager risico op het ontwikkelen van diabetes type 2.

5-10%

Verlaagde leververvetting, verminderde symptomen van artrose, verminderde bloedvetten, verbeterde PCOS, verminderde slaapapneu-symptomen, verminderde astmasymptomen, verbeterde urine-incontinentie. Én 80% minder risico op het ontwikkelen van diabetes type 2.

10-15%

Verminderd risico op ernstige leververvetting/cirrose, genezen van slaapapneu, genezen van artrose.

15-20%

Verminderd risico op cardiovasculaire sterfte, remissie van diabetes type 2, verminderd hartfalen.

Begin vandaag nog met afvallen met Yazen

Het enige wat je hoeft te doen is een account aanmaken en enkele vragen over je gezondheid beantwoorden.

Ga aan de slag
Ga aan de slag
Ga aan de slag

Meer artikelen

Lees meer om te begrijpen welke gezondheidsvoordelen je kunt bereiken, welke behandelingsopties er zijn en hoe je je eetlust kunt reguleren.

No items found.

Hier zijn enkele wetenschappelijke referenties die de bovengenoemde gezondheidsrisico's voor mensen met obesitas ondersteunen

Bronnen

Hart- en vaatziekten:

Pi-Sunyer, Texas (2002). Medische gevaren van obesitas. Annalen van de interne geneeskunde, 136 (11), 857-864.

Poirier, P., Giles, TD, Bray, GA, Hong, Y., Stern, JS, Pi-Sunyer, FX en Eckel, RH (2006). Obesitas en hart- en vaatziekten: pathofysiologie, evaluatie en effect van gewichtsverlies. Circulatie, 113 (6), 898-918.

Hier is een samenvatting van de twee onderzoeken naar hart- en vaatziekten:

Pi-Sunyer (2002) in „Medische gevaren van obesitas „:

De studie benadrukt de medische risico's die gepaard gaan met obesitas. De auteur heeft het erover dat obesitas het risico op verschillende gezondheidsproblemen en ziekten, waaronder hart- en vaatziekten, kan verhogen. Het benadrukt het belang van het beheersen en voorkomen van obesitas om deze risico's te verminderen.

De studie „Medical Hazards of Obesitas” van F. Xavier Pi-Sunyer, gepubliceerd in de Annals of Internal Medicine in 2002, heeft tot doel de medische gevaren van obesitas onder de aandacht te brengen. De auteur verkent en beschrijft de gezondheidsrisico's en medische complicaties die kunnen ontstaan door overgewicht en obesitas.

De studie gaat in op verschillende belangrijke aspecten van obesitas en de impact ervan op de gezondheid. De auteur gaat in op de volgende punten:

Effecten op de gezondheid: Pi-Sunyer heeft het over de vele medische problemen die kunnen optreden als gevolg van obesitas. Dit omvat ziekten zoals hart- en vaatziekten, diabetes type 2, hoge bloeddruk, slaapapneu, gewrichtsproblemen en bepaalde soorten kanker. Risicoverhoging: De studie benadrukt dat het risico op deze ziekten en gezondheidsproblemen evenredig toeneemt met de mate van obesitas. Dit betekent dat mensen met een hogere body mass index (BMI) een groter risico hebben om aan deze ziekten te lijden. ‍

Pathofysiologie: De auteur behandelt de biologische en fysiologische mechanismen die obesitas koppelen aan een verhoogd risico op ziekte. Het omvat veranderingen in insulineresistentie, ontstekingen, bloedlipiden en andere metabolische processen. ‍

Het belang van gewichtsverlies: De studie onderstreept het belang van gewichtsverlies als strategie om de medische gevaren van obesitas te verminderen. De auteur wijst erop dat zelfs een matig gewichtsverlies positieve gevolgen voor de gezondheid kan hebben. ‍

Behandelingsopties: Ten slotte worden behandelingsopties voor obesitas besproken, waaronder veranderingen in levensstijl, dieet, lichaamsbeweging en in sommige gevallen medicijnen of operaties. ‍

Kortom, de studie van Pi-Sunyer is een uitgebreid overzicht van de medische gevaren die obesitas met zich mee kan brengen. Het benadrukt het belang van het beheersen en voorkomen van obesitas om het risico op ernstige gezondheidsproblemen, met name hart- en vaatziekten, te verminderen. De studie is een belangrijk hulpmiddel voor zowel beroepsbeoefenaren in de gezondheidszorg als voor het grote publiek die het verband tussen obesitas en gezondheid willen begrijpen.

Poirier et al. (2006) in „Obesitas en hart- en vaatziekten: pathofysiologie, evaluatie en effect van gewichtsverlies”:

Dit onderzoek richt zich op de relatie tussen obesitas en hart- en vaatziekten. De auteurs bespreken de pathofysiologie achter deze associatie en benadrukken het belang van het evalueren en behandelen van obesitas om het risico op cardiovasculaire problemen te verminderen. Ze bespreken ook de effecten van gewichtsverlies op het verbeteren van de cardiovasculaire gezondheid.

De studie „Obesitas and Cardiovascular Disease: Pathofysiology, Evaluation, and Effect of Weight Loss” van Poirier en co-auteurs, gepubliceerd in het tijdschrift Circulation in 2006, heeft tot doel licht te werpen op de relatie tussen obesitas en hart- en vaatziekten en de pathofysiologische mechanismen achter deze relatie te bespreken. De studie richt zich ook op de invloed van gewichtsverlies op de cardiovasculaire gezondheid.

Hier volgt een samenvatting van de belangrijkste punten van het onderzoek:

Obesitas en hart- en vaatziekten: De studie benadrukt dat obesitas een belangrijke risicofactor is voor hart- en vaatziekten, waaronder een hartaanval, een beroerte en hartfalen. De auteurs bespreken hoe obesitas kan leiden tot de ontwikkeling van deze ziekten.

Pathofysiologische mechanismen: Poirier en co-auteurs bespreken de complexe biologische en fysiologische mechanismen waarmee obesitas de cardiovasculaire gezondheid beïnvloedt. Dit omvat insulineresistentie, ontstekingen, hoge bloeddruk en veranderingen in bloedlipiden.

De positieve effecten van gewichtsverlies: De studie wijst erop dat gewichtsverlies aanzienlijke voordelen kan hebben voor de cardiovasculaire gezondheid. Het kan risicofactoren zoals bloeddruk, cholesterolgehalte en glucosemetabolisme verbeteren.

Uitdagingen bij het bereiken van gewichtsverlies: De auteurs gaan in op de uitdagingen waarmee zwaarlijvige patiënten te maken kunnen krijgen wanneer ze proberen af te vallen en bespreken verschillende strategieën om gewichtsverlies te bereiken en te behouden.

Behandelingsopties: Tot slot overlegt het onderzoek verschillende behandelmogelijkheden voor mensen met obesitas die gericht zijn op het verminderen van het risico op hart- en vaatziekten. Dit omvat veranderingen in levensstijl, voeding, lichaamsbeweging en, in sommige gevallen, medicatie of operaties. ‍

Samen geven Poirier en coauteurs een uitgebreid overzicht van het verband tussen obesitas en hart- en vaatziekten. De studie benadrukt het belang van het beheersen van obesitas als strategie om het risico op cardiovasculaire complicaties te verminderen. Het is een waardevolle bron voor beroepsbeoefenaren in de gezondheidszorg en onderzoekers die werkzaam zijn op het gebied van cardiovasculaire gezondheid en obesitas.

Beide onderzoeken benadrukken dat obesitas een belangrijke risicofactor is voor hart- en vaatziekten en benadrukken het belang van het voorkomen en behandelen van obesitas om de cardiovasculaire gezondheid op lange termijn te verbeteren.

Diabetes type 2:

Kahn, SE, Hull, RL en Utzschneider, KM (2006). De mechanismen die obesitas koppelen aan insulineresistentie en diabetes type 2. Natuur, 444 (7121), 840-846.

Hossain, P., Kawar, B., & El Nahas, M. (2007). Obesitas en diabetes in de derde wereld — een groeiende uitdaging. New England Journal of Medicine, 356 (3), 213-215.

Slaapapneu:

Young, T., Peppard, PE en Taheri, S. (2005). Overgewicht en slaapstoornissen bij de ademhaling. Tijdschrift voor Toegepaste Fysiologie, 99 (4), 1592-1599.

Punjabi, NM (2008). De epidemiologie van obstructieve slaapapneu bij volwassenen. Proceedings van de American Thoracic Society, 5 (2), 136-143.

Leververvetting:

Neuschwander-Tetri, BA (2010). Hepatische lipotoxiciteit en de pathogenese van niet-alcoholische steatohepatitis: de centrale rol van niet-triglyceride-vetzuurmetabolieten. Hepatologie, 52 (2), 774-788.

Ratziu, V., Bellentani, S., Cortez-Pinto, H., Day, C., Marchesini, G. (2010). Een standpunt over NAFLD/NASH op basis van de speciale conferentie van EASL 2009. Tijdschrift voor Hepatologie, 53 (2), 372-384.

Osteoartritis:

Blagojevic, M., Jinks, C., Jeffery, A., en Jordan, KP (2010). Risico's voor het ontstaan van knieartrose bij oudere volwassenen: een systematische review en meta-analyse. Artrose en kraakbeen, 18 (1), 24-33.

Oliveria, SA, Felson, DT, Cirillo, PA, Reed, JI en Walker, AM (1999). Lichaamsgewicht, body mass index en incidentele symptomatische artrose van de hand, heup en knie. Epidemiologie, 10 (2), 161-166.

Kanker:

Calle, EE, Rodriguez, C., Walker-Thurmond, K., en Thun, MJ (2003). Overgewicht, obesitas en sterfte door kanker in een prospectief bestudeerd cohort van Amerikaanse volwassenen. New England Journal of Medicine, 348 (17), 1625-1638.

Renehan, AG, Tyson, M., Egger, M., Heller, RF, & Zwahlen, M. (2008). Body mass index en incidentie van kanker: een systematische review en meta-analyse van prospectieve observationele studies. The Lancet, 371 (9612), 569-578.

Geestesziekte:

Luppino, FS, de Wit, LM, Bouvy, PF, Stijnen, T., Cuijpers, P., Penninx, BW en Zitman, FG (2010). Overgewicht, obesitas en depressie: een systematische review en meta-analyse van longitudinale onderzoeken. Archieven van de algemene psychiatrie, 67 (3), 220-229.

Atlantis, E., & Baker, M. (2008). Effecten van obesitas op depressie: systematische review van epidemiologische onderzoeken. Internationaal tijdschrift voor obesitas, 32 (6), 881-891.

Reproductieve problemen:

Pasquali, R., Patton, L., & Gambineri, A. (2007). Obesitas en onvruchtbaarheid. Huidig farmaceutisch ontwerp, 13 (33), 3649-3657.

Bellver, J., Pellicer, A., García-Velasco, JA, & Ballesteros, A. (2013). Obesitas vermindert de ontvankelijkheid van de baarmoeder: klinische ervaring met 9.587 eerste cycli van eiceldonatie met donoren met een normaal gewicht. Vruchtbaarheid en steriliteit, 100 (4), 1050-1058.

Ademhalingsproblemen:

Wang, Y., Beydoun, MA, Liang, L., Caballero, B., & Kumanyika, SK (2008). Zullen alle Amerikanen overgewicht of obesitas krijgen? Schatting van de progressie en kosten van de Amerikaanse obesitasepidemie. Obesitas, 16 (10), 2323-2330.

Castro-Rodriguez, JA, Holberg, CJ, Morgan, WJ, Wright, AL en Martinez, FD (2001). Verhoogde incidentie van astma-achtige symptomen bij meisjes die tijdens de schooljaren overgewicht of obesitas krijgen. American Journal of Respiratory and Critical Care Medicine, 163 (6), 1344-1349.

Verontschulidig overlijden:

Adams, KF, Schatzkin, A., Harris, TB, Kipnis, V., Mouw, T., Ballard-Barbash, R.,... & Leitzmann, MF (2006). Overgewicht, obesitas en sterfte in een groot prospectief cohort van personen van 50 tot 71 jaar oud. New England Journal of Medicine, 355 (8), 763-778.

Peeters, A., Barendregt, JJ, Willekens, F., Mackenbach, JP, Al Mamun, A., & Bonneux, L. (2003). Obesitas op volwassen leeftijd en de gevolgen daarvan voor de levensverwachting: een levenstabelanalyse. Annalen van de interne geneeskunde, 138 (1), 24-32.

Deze referenties geven een overzicht van de wetenschappelijke literatuur over de risico's voor mensen met obesitas. Het is belangrijk op te merken dat dit slechts een steekproef is en dat er veel meer onderzoek wordt gedaan op dit gebied.